Cadeau aan de natuur

Hier kunt batterijen laten inzetten en zijn ze in te leveren.

Maar vooral kunt u hier terecht om uw sieraden te laten repareren, laten vermaken, een metamorfose laten geven of er een urn / herinnerings as-sieraad van laten maken. Maar hier kunt u ook horloges en klokken laten repareren, horlogebanden laten vermaken en batterijen laten inzetten... en ze zijn hier "natuurlijk" in te leveren.

Een reden dat batterijen niet in de natuur mogen komen is dat de huls een afbraaktijd heeft van 1,5 jaar, maar de giftige stoffen en zware metalen in de baterijen (accu's) zijn nog véle véle malen schadelijker voor t milieu.
Daarom lever ze in!

16-10-2016 Het was nog warm voor half oktober. Heerlijk om nog even met Diaz en Jayco op deze najaarsdag uit te waaien aan het strand. De wandeling ging in de middag, van de Duindamseslag door het bos, via de duinen naar het strand. Op het strand aangekomen; zei Jayco kijk mam, daar een zeehond! Nou, ik zag geen zeehond en die komen hier bij Noordwijk ook niet vaak voor. Maar even later in de branding, Ja, het was toch echt waar. Steeds dichterbij kwam de zeehond. De zeehond was een zeehond en de vacht door de rapperige vacht zag ze er oud uit en op de zeehond stond er 57 gemarkeerd.
Al snel stonden er veel mensen omheen. Er werd bezorgt gebeld en opgezocht om welke zeehond het ging. Dit nummer kwam overeen met de zeehond waar al eerder een maandenlange speurtocht langs een veertigtal zeehondenopvangcentra in Europa door Lenie ’t Hart en Sue Sayer, medeoprichtster van de Godrevy Seal Group (Cornwall UK), was geweest. Het blijkt dat de grijze zeehond nr. 57 niet uit Frankrijk maar uit Duitsland te komen. Het nummer 57 is destijds gevriesbrand op de rug van het dier. Nog niet zo heel lang geleden werden ook koeien en paarden gevriesbrand (gekoudmerkt), per juni 2008 is dat echter verboden.
Lenie sprak met de man welke vroeger de zeehonden in Duitsland van een nummer op de rug voorzag als deze werden vrijgelaten. Zeker is dat zeehond nummer 55, twee nummers vóór zeehond 57, in een opvangcentrum in Norddeich opgevangen is geweest. Nummer 55, genaamd Henriette is ook een dame, net als nummer 57(nog zonder naam). Op dit moment wordt nog onderzocht of nummer 57 uit Norddeich komt of uit Büsum in Duitsland. Uitgaande van ‘rugnummer’ 55 is het zéér waarschijnlijk dat zeehond met nummer 57 uit het zelfde jaar komt; 1989-1990. Dit zou dus betekenen dat zeehond nr. 57 welke heen en weer zwemt tussen Den Helder en Noordwijk, in ieder geval 27 jaar of ouder is, al een hele leeftijd voor een zeehond in het wild. Mannetjes van een grijze zeehond worden maximaal 30 jaar oud, vrouwtjes kunnen zelfs 45 jaar worden. Mannetjes worden ook zwaarder dan vrouwtjes: Tussen de 105 tot 350 Kg. Vrouwtjes wegen veelal tussen de 105 tot 220 Kg.
Zodra er meer nieuws is over zeehond nummer 57 laten wij het weten. Kom je zeehond nr. 57 tegen op het strand? laat de bejaarde dame dan met rust, houd honden en kinderen uit de buurt en maak geen harde geluiden, praat zachtjes. Omdat het beestje al bejaard is heeft het meer rust nodig dan een jonge zeehond, gun haar, net als je (groot-) ouders ;-) ook die rust.
Het advies om afstand te houden, om het dier geen stress te bezorgen, wordt helaas niet door iedereen opgevolgd. Meerdere malen heb ik jong en ook oud gevraagd en loslopende honden op afstand te blijven. Want als we deze dieren niet laat uitrusten vallen ze makkelijk te prooi en zijn wij als mensen verantwoordelijk voor hun dood.
Na een anderhalf uur wat “uitgerust te hebben, ging dit schitterende creatuur van de zee weer haar weg.

 
Als respect voor de natuur en als bedank terug voor dit cadeau, hebben we op onze wandeling over het strand bij de Duindamseslag, het al het zwerfafval opgeraapt. Onze buit was zeker wel zo’n 6 kilo rommel. Het betrof veel plastic zakken, restjes ballonnen (vaak nog met lint eraan van het oplaten), scherpe stukjes plastic, rietjes, plastic mandje, petflessen, doppen, medicijnpotje, drankfles, shampoofles, handvat van kinderwagen, veel touw en kunststof draden, netten, brokken purschuim, piepschuim, supersoakerdeel, rubber handschoen en rubber fietsband, plastic drinkbekertjes, patat of kibbelingbakje, sigarettenfilters, meerdere drinkpakjes, chips en snoepzakken en een krant.
                                                                                                             
Wij waren met z’n drietjes in zo' n 150 anderen.. Dat is maar 2% kracht om op te ruimen.. Wie ruimt de volgende keer ook op een wandeling door de natuur?
 
Want: Plastic verbrokkelt in scherpe stukjes, maar breekt niet af. Dit komt in de magen van vogels, vissen en andere zeezoogdieren, waar zij vroegtijdig aan sterven.. Vogels, vissen en de zeezoogdieren die verstrikt zijn verdrinken in touwen, draden en netten.
 
Boterhamzakjes zijn gemaakt van polyethyleen (PE)-folie en het duurt zo’n 1000 jaar voordat polyethyleen op een natuurlijke manier afgebroken wordt. Met de 250 kilo aan plastic elke seconde/per dag die in de zee komt, is dit een enorm milieuprobleem.

Bioloog Jan Andries (NL) doet onderzoek naar plastics in de stormvogels, want wat wij niet oprapen, rapen zij op. Dit probleem komt ook vaak voor bij zeekoeten en Jan van Gents. Zie foto hierboven. Maar een zeehond zoals dit mooie exemplaar zou ook zo kunnen verdrinken.
 
De composteerbare plastics zijn eveneens in de natuur nauwelijks afbreekbaar. Dus scheidt de plastics! Gerecycled plastic kan na verwerking weer van alles worden, van een verpakking tot wat je maar kan bedenken als nieuw kunststof/plastic product. Van bijvoorbeeld 27 plastic flessen kan weer 1 fleecetrui gemaakt worden. Van 670 aluminium blikjes een nieuwe fiets, van 1900 stalen blikjes een auto, glas kan oneindig gerecycled worden en karton van verpakkingen kan wel minstens 12x hergebruikt worden.

Gebruik dus de groene composteerbare bag, deze is niet van plastic, maar gemaakt van zetmeel, oftwel aardappel. De groene composteerbare is tussen twee weken a 4 maanden geheel opgelost, zonder schade aan de natuur.
 
Batterijen horen bij het chemisch afval
Maar de natuur respecteren, is zeker ook batterijen in de aangewezen bakken te deponeren, want batterijen horen bij het chemisch afval. Dit kun je zien aan het logo dat er op staat: een container met een kruis er door. Batterijen, en ander klein chemisch afval, mag je niet in de vuilnisbak gooien. Hier zitten stoffen in die schadelijk zijn voor het milieu, zoals kwik en lood. Hiervan worden mensen en dieren ziek. Om te zorgen dat de schadelijke stoffen niet in het milieu terecht komen, MOET je je lege batterijen in een speciale bak gooien. Deze staan in de meeste supermarkten, elektronicazaken en bij juweliers.
Een reden dat batterijen niet in de natuur mogen komen is dat de huls een afbraaktijd heeft van 1,5 jaar, maar de schadelijke stoffen in de batterij zeer schadelijk zijn voor t milieu. Stoffen zoals Cadmium, Kwik, Lood, Lithium, Mangaan, Nikkel, teer, kaliloog, Koper, Zilver, Chloride en polimeren zijn niet afbreekbaar en daardoor EEUWIG als GIF  in de natuur blijft. Een andere reden waarom je batterijen niet in de prullenbak mag gooien, is dat ze dan niet gerecycled kunnen worden. De batterijen uit de bak worden naar een centraal punt in Nederland gebracht, waar ze gesorteerd worden. Daarna worden ze naar West-Europa vervoerd, waar verschillende delen van de batterij, zoals de metalen, tot 80% opnieuw worden gebruikt. Het zilver dat in veel knoopcellen zit wordt eruit gehaal en hergebruikt. Van de andere delen worden niet alleen nieuwe batterijen gemaakt, maar ook dakgoten, spijkers, staaldraad en veel meer.
De gedeeltes die niet opnieuw kunnen worden gebruikt worden verbrand in verbrandingsovens. De hoge temperatuur zorgt dat de schadelijke stoffen verdwijnen. De deeltjes die niet kunnen worden verbrand worden veilig opgeslagen, zodat ze geen schade aanrichten.
Verder heeft een gemiddeld huishouden zo’n 115 batterijen in huis. Heb je elektrische apparaten zonder stekker in huis dan is het gebruik van oplaadbare batterijen de beste optie. Oplaadbare batterijen zijn duurder in aanschaf, maar is snel terug verdient. Stroom uit het stopcontact is 1000x voordeliger en veel milieuvriendelijker dan de wegwerpbatterijen.

#SLOWFASHION #SLOWJEWELRY #RE-USE
Natuurlijk worden goud en zilver restanten opgevangen voor hergebruik. In m'n atelier verwerk ik van gevonden stukken hout, veer, bot, bodemvondsten zoals scherven, munten en recycle ik kleding onderdelen, cadeaulinten, leer en gevonden items in sieraadontwerpen
In de collecties van Marijke Hillebrand vindt u verschillende re-use sieraadontwerpen bij 
> Creatura  > Zeeglas  > Geluksvissen > Handbeschilderde oesterschaaltjes  en in de > BLOG

Begin bij jezelf
Daarnaast is er nog veel meer te recyclen. Zelf heb ik in de keuken: 2 grote vuilnisbakken, 1 voor plastic en een voor het restafval. In de hal is er een depot voor het oud papier gecreëerd. Het groenafval gaat elke avond rechtstreeks in de groene bak.
Batterijen van horloges en penlights kunnen hier bij mij worden ingeleverd.
Deze worden gesorteerd, ingeleverd en daar verder ontmanteld. Voor batterijen in het speelgoed zijn oplaadbare batterijen gekozen. Glas gaat in de glasbak, want glas kan oneindig worden gerecycled. Die staat bij mij buiten. De krant lees ik online, want een krant lezen kost bomen en in de natuur als zwerfvuil is de afbreektijd 3 weken. Pakpapier en verpakkingen probeer ik zoveel mogelijk te hergebruiken. Verder rook ik niet en eet ik geen vlees, vanwege het milieu met z’n 74 miljard kilo mest overschot per jaar en vanwege het dierenleed. En wat ik helemaal onzin vind is dat ijs in een plastic schatkistje.
Ik zet me in voor een beter milieu, want de Aarde hebben we maar heel even te leen. Ik doe m’n best om een steentje bij te dragen. Elke steen is er één.
 

	Minimale afbreektijd in jaren
Appelklokhuis	0,5 - 3 maanden
Hondenpoep	Als je het gelijk opruimt: Heel snel. Als je het laat liggen, hangt het er vanaf wat voor weertype 1- 3 maanden en het is ook hoeveel mensen er in trappen. Wel is hondenpoep op straat, ergernis nummer 1. Opruimen dus !
Toiletpapier  Krant	1 - 5 maanden, afval op straat ziet er rommelig en vies uit en nodigt uit tot het dumpen van nog meer afval.
Staal blikje	2 jaar
Bananenschil	1-3 jaar
Mandenrijn / Sinaasappel	1-3 jaar
Plastic frisdrankflesje	5-10 jaar
Sigarettenpeuk	5 jaar tot zelfs meer dan 30 jaar, de filters bevatten giftige stoffen en zijn moeilijk afbreekbaar. Bij het verbranden van de tabak ontstaan er namelijk meer dan 4000 chemische stoffen, waaronder ammonia en arsenicum. Die komen via het filter op straat of in het rioolputje terecht. Sigarettenpeuken zijn 100% chemisch afval.
Plastic zakje	10-20 jaar
Kauwgum	20-25 jaar
Patatbakje / Snackbakje	90 jaar
Wegwerpluier	minimaal 500 jaar
Plastic zakje van (PE)-folie	minimaal 1000 jaar
Kunststof drinkbekertje	verbrokkelt maar breekt niet af, het ontleed zich uiteindelijk in chloor, welke alsnog schadelijk is voor het milieu.
Aluminium blikjes	verteerd nauwelijks en is daarmee tot eeuwig
Piepschuim	Piepschuim is geen plastic, maar een halfproduct van teer. Piepschuim blijft eeuwig in de natuur rondzwerven.
Glas	eeuwig
Batterijen	Blijven eeuwig schadelijk ! Dit geldt alle accu's dus óók voor telefoonaccu's !
	DE TOEKOMST IS IN JOUW HANDEN      Design: Hamsa on surfboard by Chanti Mai. ( NL)